เรียนๆ โดดๆ
คุณครูเเม่งโหด
โดดเเม่งเลย
ยามเช้าก็เฝ้าคิดถึงหน้า
ยามสายไม่โทรมาคิดถึงเสียง
ยามบ่ายก็คอยแอบมองมองเมียง
ยามเสี่ยงจับขโมยปล้นธนาคาร
ห่วงนะ
ห่วงใย
ห่วงไกล
ห่วงหา
ห่วงนะ
ห่วงว่า
ใครจะหาหญ้าให้เธอกิน
ใครจะว่าน้องไม่ดีพี่ก็รัก
ถึงดั้งหักจมูกบี้พี่ไม่ขำ
อกจะหายเอวจะเควบพี่ไม่จำ
แต่สุดชำดำยิ่งนักรักไม่ลง
ลุยมา 7 ป่าช้าไม่เคยกลัว
เจอเธอตัวต่อตัวกลัวแทบตาย
รักเดียวมันโง่
รักเป็นโหลโก้จะตาย
รักเธอไม่ลืม
ลืมเธอไม่ลง
รักเธอมั่นคง
เธอคงไม่ลืม
คำว่าปวด....ที่เธอมอบให้
ฉันฟังแล้วใจเริ่มหวั่น
ไม่ใช่เธอไม่สำคัญ
เพียงแต่ว่ามันเหม็น "ใช่หย้อย"
ไม่ได้ปากดีเหมือนpotato
แต่เป็นโอ้ละหน่อmy love จะได้ไหม
อยากเป็นจอมยุทธ์กำลังภายนัย
จะปล่อยไฟรักไปกลางจัยเธอ
สุนทรภู่ควงกระบี่ขี่ สแมช
แบงค์วงclashขับmioโก้หนักหนา
ซิลิฟูขี่x-oneช่างงามตา
อันตัวข้าขี่รถถีบไปจีบเธอ
เทพบุตรจุติลงมาเกิด
ถือกำเนิดเป็นวานรตอนตีสี่
พักกลางดงพงป่าพนาลี
ลิงตัวนี้คือท่านผู้อ่านเอง
แหะๆ
โหวดด้วยๆ