IRC-Galleria

nyt mä yritän totutella näihin saatanan kynsiin... -.-' ei oo helppoo tää elämä...
väsyttääkin niin vitusti mutta en saa unta...

oon paskanen ja väsyny ja nyt pitää venaa et mutsi tulee tuolta pyykkituvasta että meikä pääsee suihkuun ja sitten laittaa nää saatanan kynnet kuntoon... -____-' yllättävän kauan sillä kestää siellä... :OOO Ja huomenna hautajaiset... Jippiai vitun jee... *Huoh* Väsyttää ja en varmaan saa taaskaan unta... ja ja... Niin... *syvä huokaus*

Niin onhan se helppo mua syyttää! ,______,



Meen nyt kattoon tota hauskoja kotivideoita jos vaikka naurattais... -___-

Siitä vain
senkun menet
en minä voi pidätellä sinua, olet vapaa
Ota vain kaikki nämä asiat
jos ne ovat sinulle kerran niin tärkeitä
Minä annoin sinulle unelmasi
koska sinä olit maailmani
Joten ansaitsinko minä sen että jätät minut ja satutat.
Luulet etten tiedä kuinka levoton olet
Ja sitten kuulen tälläistä ystäviltäni.
Tyttö sinä sanoit että olen kylmä, sinä sanoit ettei se mene niin,
Sinä tiedät jo etten ollut niin kiintynyt sinuun.

Minä annan kaiken pois, mutta otan rakkauteni takaisin,
Minä olen antanut sinulle liikaa,
mutta otan rakkauteni takaisin,
Minä otan Rakkauteni takaisin ja annan sen jollekkin joka osaa sitä arvostaa.


Ja valitsen tarkkaan...
Sillä toista kertaa en lankea samaan ansaan...

Kun minä putoan, minä putoan lujaa.
Koko kehoni tärisee, ja minä lasken aseeni.
Olen puhdasta omistautumista ja suloista tunnetta.
Minä tunnen sen kaiken kun putoan.

Kun minä rakastun, no, Minä rakastun vahvasti.
Minä annan kaiken muun kadota kunnes kaikki mitä minulla on on kadonnut.
Se on loputonta intohimoa, se on ikuista.
Minä tunnen sen kun putoan.

Jos et tunne niinkuin minä tunnen,
ja voimme silti olla ystäviä.
Mutta kaiken sen jälkeen mitä minä olen saanut kestää,
Minä en pysty siihen uudestaan.

Koska kun minuun sattuu, no, se sattuu aina,
Ja se on syvempää kuin särkynyt sydän tai kyyneleet poskillani.
Minusta tuntuu kuin kuolisin; Minun sieluni itkee.
Minä tunnen sen kaiken kun putoan.

Minä tunnen sen kaiken...

SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN
SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN SEKOAN

taas sä luovutit...


Niinpä niin...


Mun olisi pitänyt tietää että niin tapahtuu heti kun tulee vaikeeta.

Nyt olen yksin...
Kukaan ei tule ja pelasta...
Joudun nukkumaan yksin tässä asunnossa joka tuntuu nyt niin isolta ja pelottavalta...
Kun olen sekoamassa...
Kun olen menettämässä sen vähäisenkin järjen minkä vielä eilen omistin...
On kylmä...
On ontto olo...
Ja minä itken...
Itken ja yritän pysyä järjissäni...
Mutta kohta minun on pakko antaa periksi...
Houkutukselle...
Houkutukselle helpottaa oloani...
Lopettaa sen...
Vain huokaista syvään ja maata sängyllä...
Antaa kaiken hiljaa hiipua...
Hiipua pois...

Että olin...
Että oikeasti välitin...
Että olen vihainen...
Että tunnen itseni tyhmäksi...
Että tunnen oloni petetyksi...
Että voin pahoin jo siitä kun ajattelen sinua...


Ja ennen kaikkea...



Anteeksi... Että pyydän anteeksi...